Monografia kontynuuje cykl publikacji przygotowywanych w Instytucie Języka Polskiego Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Są one efektem badań nad dawnymi i współczesnymi językami słowiańskimi prowadzonych przez językoznawców z polskich i zagranicznych ośrodków naukowych. Podjęta przez badaczy i zaprezentowana w niniejszym tomie problematyka koncentruje się wokół zagadnień dotyczących systemu językowego, jego tekstowych realizacji oraz człowieka, twórcy i komentatora świata przedstawionego za pomocą języka. Autorzy tekstów ukazują język od czasów dawnych po współczesne. Monografia zdaje sprawę z synkretyzmu teoretycznego współczesnego językoznawstwa, u którego podstaw leży w dużej mierze antropologiczna natura języka. Twórcza postawa badawcza zaowocowała interesującymi studiami o charakterze teoretycznym, ogólnometodologicznym i przynoszącym gruntowną analizę problemów szczegółowych.