Powieść obyczajowa, eksponująca marzenia autora o istnieniu lepszego świata, pełnego wartości odrobinę w obecnych czasach przykurzonych. Mówimy tu o przy-jaźni, szlachetności, uczciwości, oddaniu sprawie, poszanowaniu drugiego człowieka, jego pracy i zainteresowań, ale również o tych tyczących się spraw wyższych — honor, ojczyzna i wiara. Autor posiada swoją krainę marzeń, Siellandię, gdzie wszystko jest poukładane, podobne do życia ziemskiego, ale jednak inne, lepsze. Wyobraża sobie, że Siellandia została zniszczona, a jej mieszkańcy ulegli Rozproszeniu. Na szczęście Siellandianie to istoty świetnie potrafiące się dostosować do nowych warunków, a więc akceptujące warunki życia ziemskiego wśród ludzi do tego stopnia, że nie można ich odróżnić od innych ziemskich mieszkańców.Swoista historię, może w mniejszym stopniu powstania Ziemi i życia na niej, chociaż nie tak do końca, zaś na pewno w większym stopniu początków i rozwoju siellandiańskiej cywilizacji, spisaną przez jednego z nas, ale według tego, co one same, czyli kolejne pokolenia Siellandian opowiedziały i pozostawiły w swoich przekazach następcom.

Poniższy tekst jest wydaniem pierwszym „Mitologii” napisanej przez Andrzeja P., w tej formie przepisanym, edytowanym i przygotowanym do czytania zgodnie z kopią polskiej wersji oryginału przez Pawła Marka Bronickiego.

 

Tom drugi „Siellandii” jest najważniejszy. Przedstawia mitologię, czyli powstanie wszystkiego na Ziemi. Prowadzi nas tu Czas, Flora, Fauna, Słońce… Zjednoczenie wszystkich i wszystkiego w harmonii z naturą. Prapoczątki istoty życia. Kto wie, kto ma rację? A może wszyscy jesteśmy częścią „Siellandii”? Autor w to wierzy, inaczej nie zdradziłby tylu tajemnic, języka i zwyczajów. Żeby to wiedzieć, trzeba się dogłębnie im przyjrzeć i polubić bohaterów, bo to oni nam pomagają zawsze i wszędzie, mimo że jako ułomna rasa, nie zauważamy ich wokół siebie. Podziwiajmy piękno harmonii życia.