„Reminiscencje – wspomnienia i refleksje” Zdzisława Moczyńskiego to po prostu wiersze.


Autorem tomiku jest „starszy pan”, miłośnik poezji, który jak mówi pisanie wierszy czynił od młodych lat, aż po te – sięgające jego dojrzałości życiowej. Pasjonował się twórczością następujących pisarzy: K.I. Gałczyńskiego, J. Tuwima,I. Staffa, D. Leśmiana, W. Broniewskiego i wielu innych z tamtej epoki. Został im wierny w formie rytmów, rymów i formy, nie bacząc na krytykę współczesnych pisarzy.


Wspomnienia i refleksje to główny przekaz wierszy. Podzielone one zostały na cztery działy: „Z polany życia”; „Moje wędrowanie”; „Utracona miłość” i „Zima, Święta i Nowy rok”. Opowiadają o życiu autora, na którego byt składają się miłość, smutek, tęsknota, wszechobecna radość. Szczęście, przeżywanie i doznawanie podczas pisania o swoich pragnieniach i spełnianiu marzeń to nieodzowny element książki.