Autorka podjęła próbę zbadania jaki wpływ wywierają więzi społeczne na politykę krajów arabskich oraz jakie jest ich znaczenie dla kultury politycznej. W tym celu przez pryzmat więzi społecznych – rodzinnych, plemiennych, terytorialnych, patronalno-klientalnych, religijnych, etnicznych, obywatelskich, narodowych i ponadnarodowych – spogląda na takie elementy kultury politycznej, jak: polityczne tradycje, wartości, symbole, postawy i zachowania. Swoją analizę przeprowadza w znacznym stopniu w oparciu o przypadek Maroka, który wybrała ze względu na specyfikę polityczną i kulturową tego państwa. Jest to kraj o długiej i barwnej historii oraz złożonej strukturze społecznej, w której dwiema pierwszoplanowymi grupami etnicznymi są Arabowie i Berberzy. Dominującą religią jest islam, ale pewne znaczenie ma również judaizm. W porównaniu do systemów politycznych innych krajów Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu, system polityczny Maroka odznacza się względną stabilnością, czego świadectwem był chociażby przebieg wydarzeń Arabskiej Wiosny w królestwie.