Monografia jest próbą ustalenia wpływu rozwoju techniki na narzędzia prawne mogące posłużyć spadkodawcy do kształtowania stosunków społecznych mortis causa. Autor spogląda na dotychczasowe instrumenty będące w dyspozycji spadkodawcy, tak przez pryzmat aktualnie dostępnych form testamentu, jak również z perspektywy obecności urządzeń rejestrujących obraz i dźwięk praktycznie w każdym gospodarstwie domowym. Jego zadaniem jest m.in. wytyczenie granic dla nowych rozwiązań prawnych, umożliwiających wykorzystanie powszechnie dostępnych urządzeń technicznych do celów prawnospadkowych, dla rejestracji ostatniej woli spadkodawcy. Takim instrumentem w rękach spadkodawcy może być videotestament, którego charakterystyka jest przedmiotem prowadzonych w książce badań.