Stosowanie środków przymusu od zawsze było postrzegane jako jedno z kluczowych zagadnień w procesie karnym. Wiąże się ono z ingerencją w prawa człowieka, może doprowadzić do ich naruszenia, wielokrotnie o nieodwracalnych skutkach. Stąd ustawodawca powinien tak uregulować stosowanie tych środków, aby z jednej strony zapewnić realizację celów procesu karnego, z drugiej zaś jak najbardziej zminimalizować ryzyko naruszenia praw jednostki. Aktualnie obowiązujące regulacje nasuwają wiele wątpliwości. Niniejsza monografia jest próbą analizy wprowadzonych zmian – szczególną uwagę zwrócono na praktyczny aspekt funkcjonowania omawianych instytucji.