Olga Tokarczuk „przerabia” Lalkę Prusa w sposób oryginalny i daleki od tego co pamiętamy ze szkoły. Nowatorskie, subiektywne i inspirujące odczytanie najważniejszej polskiej powieści XX wieku umożliwia spojrzenie na szkolną lekturę z zupełnie innej, nieoczekiwanej perspektywy.

Tokarczuk odkrywa Lalkę na nowo oświetlając dzieło Prusa lekturą klasyków filozofii i poezji. W opowieści o Stanisławie Wokulskim dostrzega ponadczasową historię człowieka czasu przełomu - jego dążeń, pragnień i obsesji.

Interpretacja Olgi Tokarczuk jest bardzo osobista, kreatywna, odważna i niewątpliwie zaskakująca dla fanów Prusa.

 

Pisarka zaprasza na lekcję czytania inną niż w szkole. Inną - to znaczy jaką? Najkrócej mówiąc, nastawioną na poszukiwanie w "Lalce" tego, co tajemnicze, wieloznaczne, zakotwiczone w nieświadomości, bliskie marzeniom sennym i baśniowe. - Dariusz Nowacki, "Gazeta Wyborcza"

Esej Olgi Tokarczuk o "Lalce" Bolesława Prusa potwierdza wyjątkowość autorki. Tokarczuk jest chyba jedyną pisarką swojego pokolenia, która związek z tradycją rozumie bardzo konkretnie - jako wspólnotę duchową ufundowaną na pytaniach przełomu XIX i XX wieku. Te pytania dotyczą relacji między nauką a sztuką, wiedzą a metafizyką, wewnętrzną wolnością jednostki a historią. Najważniejszy jest jednak Prus. Czyta go Tokarczuk niespiesznie, z wdziękiem i wiarą w potęgę starego mistrza. - Grażyna Borkowska, "Res Publica Nova"

"Lalka i perła" jest świadectwem autentycznej fascynacji powieścią Prusa, jest zapisem jej indywidualnej lektury poprzez pryzmat własnej wizji świata, własnych kompetencji i doświadczeń. Lalkę interpretuje autorka jako powieść inicjacyjną, literacką opowieść o poszukiwaniu i odnajdywaniu sensu życia. - Kazimierz Maciąg, "Fraza"