„Człowiek z Marsa” to debiutanckie opowiadanie Stanisława Lema i zarazem pierwszy utwór, w którym pojawia się temat nawiązania kontaktu z Innymi.
W hermetycznie zamkniętym laboratorium rozgrywa się „wojna światów” toczona między ludźmi a cyborgiem przybyłym z Marsa. Ziemianie poddani są ciężkiej próbie inteligencji i charakteru, zwłaszcza że cyborg – choć pozbawiony swej mocy – góruje nad nimi opanowaniem i wewnętrzną autonomią.
Sceny te, choć dość kameralne, pełne są pomysłów, które rozwinięte zostały wiele lat później w utworach Lema należących już do kanonu – m.in. w „Edenie”, „Solaris”, „Niezwyciężonym”, „Fiasku”.